بیایید با تعریفی دقیق از سرامیک شروع کنیم:
سرامیک و ظروف سرامیکی از مصالحی ساخته شده اند که وقتی حرارت ببینند تا همیشه تغییر می کنند.
تغییرات در سطح مولکولی هستند که ویژگی های فیزیکی شی را هم تغییر می دهد.
این قسمت دقت زیادی می خواهد چرا که خاک رس یکی از مصالح سرامیک است اما مصالح دیگری هم برای سرامیک هست.
بعضی از عناصر مثل کربن یا سیلیکون می توانند به عنوان مصالح سرامیک در نظر
گرفته شوند (سرامیک ها همیشه شامل مصالح غیرفلزی هستند).

اما ما می خواهیم در این مطلب درباره رس صحبت کنیم.
به مفهوم سنتی آن، مواد خام سرامیکی شامل مواد معدنی مثل کائولینیت هستند
(گاهی اوقات به نام گِل چینی هم شناخته می شود).
ویژگی اصلی سرامیک تغییراتی است که طی فرآیند پختن در کوره شکل می گیرد.
برای مثال، رس مقداری آب شیمیایی بسته شده در خود دارد که باعث می شود وقتی یک شی گلی در آب قرار بگیرد از هم بپاشد ( وا برود).
وقتی این شی در دمای بین 660⁰ و ⁰F 1470(⁰C 800 و ⁰350) پخته شود، رس به سرامیک تبدیل می شود و هیچ وقت دوباره از هم نمی پاشد.
کلمه سرامیک از کلمه یونانی باستانی keramos گرفته شده است که به گل سفالگری و اشیا ساخته شده از آن اشاره دارد.

محصولات سفالی با گل سفالگری تولید شده از خاک رس و به روش دستی با چرخ سفالگری ساخته می شوند ولی محصولات سرامیکی یا دوغابی از ترکیب چند نوع خاک، آب و چند ماده ی دیگر تولید شده و به روش ریخته گری با قالب های گچی ساخته می شوند.

برای ساخت سرامیک از ترکیبات چند نوع مواد استفاده می شود که همین عامل باعث تفاوت قیمت سرامیک شده است در حالی که برای سفال، گِل مورد استفاده یکی می باشد.

برای پخت، سفال از حرارت پایین تری نسبت به سرامیک برخوردار می باشد.

لعاب پذیری سرامیک  نسبت به سفال بیشتر می باشد که باعث شده سرامیک دارای انواع مختلفی از لعاب ها باشد.

برخی معتقدند استحکام نسبی سرامیک نسبت به سفال بیشتر می باشد....